به گزارش ازناخبر به نقل از سفیرافلاک، از عرش تا فرش گلباران شده، زمین و آسمان هلهله کنان شادی می کنند، روز ولادت حضرت علی(ع) است، مولایی که عظمت ویژگی هایش دنیا را متحیر کرد و امامی که یار و یاور فقیران و یتیمان بود.

از مکه کودکی متولد شد که دنیا را سیراب از عدالت نماید، او آمد تا سرچشمه ولایت شود و با شجاعت و اقتدار دنیا را تکان داد.

واژه ها برای وصف عظمت امام علی(ع) ناتوان هستند، مولایی که شجاعتش زبانزد است و عدالتش به نام عدالت علی شناخته شد، بزرگ مردی که آغوش مهربانی برای مظلومان عالم و کودکان یتیم بود.

روز ولادت با سعادت حضرت علی(ع) به نام روز پدر نامگذاری شده، فرصتی برای تقدیر از زحماتی که پدران مهربان در زندگی کشیدند، پدرانی که ایثار و فداکاری را می شود از دست های پینه بسته شان دید، پدرانی که قد و قامتشان زیر بار مشکلات زندگی خم شد اما به گونه ای در زندگی رفتار کردند که همیشه قهرمان بوده و قهرمان می مانند.

استواری پدر را به کوه تشبیه می کنند، اما پدران از کوه هم محکم تر و استوارتر برای زندگی هستند، پیخ و خم های زندگی و گردنه های سخت را با صبر و استقامت طی می کنند تا خانواده در آسایش و آرامش باشد.

محکم ترین تکیه گاه ها برای فرزندان پدر است، پدری که با ایستادگی و تحمل مشکلات سعی می کند تا فرزندانش را با همراهی مادر پرورش دهد و سر و سامان بخشد.

دستان پینه بسته اما پر از گرمای زندگی

وقتی دستان پدر را در دستمان می گیریم، پینه هایش فریاد سختی و رنج هایی را سر می دهند که عمری برای زندگی تلاش کرده است، اما همچنان گرمی دستانش با هیچ چیز در دنیا قابل قیاس نیست.

پدران و مادران وقتی سن و سالان بالا می رود، دلهایشان نازک تر می شود، گاهی با کوچکترین بی احترامی دلشان ترک برمی دارد اما بازهم محبت و عشقشان را از فرزندان دریغ نمی کنند.

همه توقع پدران، محبت از فرزندان است، این روزهایی که دغدغه های زیادی گریبانگیر انسانها شده، محبت کردن کار سختی نیست، دلشان را با واژه های عاشقانه پدر و فرزندی می توان شاد کرد.

اما یک سال است که کرونا در کشور شیوع یافته، دید و بازدیدها کمتر شده ولی می توان با تلفن و تماس های تصویری جویای احوال پدران و مادران شد، پدرانی که همیشه چشم به راه و گوش به زنگ فرزندان هستند.

چشم انتظاری پدران سرای سالمندان

در آن سوی شهر در ساختمانی آجری، روی تخت هایی پدرانی با بغض های نهفته در گلو نشسته اند، سرایی که برای سالمندان خانه نمی باشد اما به ناچاری روزگار را در آنجا سپری می کنند.

یکی چانه اش را روی عصا گذاشته و به گذشته فکر می کند، یکی از خاطراتش و تلاش های بی وقفه اش برای زندگی و فرزندانش می گوید، یک هم چشم به در دوخته تا شاید پسر و دخترش از راه برسند و دیداری تازه کنند، یکی هم ترجیح می دهد در این روزگار عجیب و غریب سکوت اختیار کند.

پدرانی که دست در دست کودکان، راه رفتن را آموختند، پدرانی که با مقاومت و ایستادگی درس زندگی را یاد دادند حالا راهشان به آسایشگاه رسیده و با همین شرایط سخت بازهم دلتنگ فرزندان هستند، در این روز پدر می شود دلشان را شاد کرد و با دیداری دوباره روزشان را تبیرک گفت.

حال و هوای فرزندان شهدا در روز پدر

امروز برخی در گلزار شهدا روز پدر را با حضور بر سر مزار پدرانشان تبریک می گویند، پدرانی که هم قهرمان زندگی آنها بودند و هم قهرمانی بودند که در برابر دشمن ایستاده اند.

آری شهدای بزرگی که در راه دفاع از وطن در برابر دشمن ایستادند و جان خود را تقدیم کردند، اگرچه جایشان در زندگی برای فرزندان خالی است اما وقتی دلتنگ می شوند با حضور بر مزار پدر، درد و دل می کنند و آرامش می گیرند.

امروز فرزندان شهدا حال و هوای دیگری دارند، قهرمانان زندگی آنان قهرمانان کشور هستند که امنیت کشور مرهون رشادت همین دلیرمردانی است که مردانه ایستادند و آسمانی شدند.

انتهای پیام/